Week 2 – Afrikaanse planning en dappere kuikentjes.

Waar ik mijn vorige blog afsloot met de mededeling maandag hard aan de slag te kunnen gaan voor de woensdag startende masterclasses werd deze planning dinsdagochtend al snel verstoord. Er was wat miscommunicatie geweest met de studenten waardoor zij pas de zondag erna zouden aankomen. Best lastig om dan woensdag al in de les te zitten. Dit hield dus in dat de masterclasses deze maandag pas zouden beginnen, uiteraard grepen we deze tijd direct aan om ons extra goed voor te bereiden en alvast vooruit te werken in het voorbereiden van de lessen. Althans, het was dat of we hebben de tijd gebruikt om meer van de omgeving te zien. Dat laat ik maar even in het midden.
Woensdag was mijn kamergenootje en medereisgenoot van de HKU Pascalle jarig, dus dit moest natuurlijk de hele dag gevierd worden. Overdag had zij een kroontje met ‘Happy Birthday’ en hebben meerdere mensen op het KFI voor haar gezongen en uiteraard zijn we ‘s avonds weer naar Babylon gegaan met wat studenten. Het begint zo onderhand een beetje de vaste uitgaansgelegenheid te worden voor ons. Verbazingwekkend genoeg hadden we dus donderdag een flinke kater. Het weekend besloten we goed uit te rusten voor we dus daadwerkelijk de 9 tot 5 week in zouden gaan. Zaterdag zijn we eerst naar Moivaro Lodge geweest, ik heb in de afgelopen 2 weken niet zoveel blanken gezien! Het was wel duidelijk boven ons studentenbudget om er te gaan overnachten, maar voor een klein bedrag kan je wel gebruik van het zwembad maken. En dat hebben we absoluut gedaan! In de volle Tanzaniaanse zon liggen genieten, een stuk uit ‘The world according to Bob’ lezen en uiteraard een heerlijke duik in het zwembad nemen was hard nodig! Niet te vergeten een fantastische afwisseling van de gigantische hoeveelheden zand waar we elke dag doorheen lopen en over ons heen krijgen. Geloof me, je haar wassen is een lichtelijk absurde ervaring. Ik heb zelf mijn kleren nog niet hoeven wassen, maar van mijn reisgenoten heb ik al te horen gekregen dat het echt ziekelijk is hoeveel viesheid er vanaf komt.
Vandaag zijn we redelijk vroeg opgestaan om met Diki, een van onze vaste taxi-chauffeurs, naar Snake Farm aan het randje van Arusha te gaan. Hier binnen gekomen was het eerste dat we zagen het verblijf van een gigantische anaconda. Ernaast waren nog muren vol met diepe verblijven voor talloze verschillende soorten slangen, waaronder 4 van de gevaarlijkste slangen ter wereld; de Black Mamba, die er maar een beetje sufjes bij lag en de Puff Adder die er persoonlijk een beetje uitzag als het gepeste kindje onder de slangen met zijn platte en brede kop, de Green Mamba en de Egyptian Cobra.
Bij verblijf nummer 3 aangekomen kwamen we erachter dat onze timing fantastisch was, het was namelijk voedertijd! In nagenoeg elk verblijf zagen we wel een muisje of kuikentje (of voor sommige grotere slangen een stuk of 5) rondlopen. Op een gegeven moment kwamen we aan bij het verblijf van de twee black spitting cobra’s (voor enge foto’s moet je maar op Google zijn). Cobra nummer 1 was op dat moment op zijn gemak een kuikentje in één keer naar binnen aan het werken. Nummer 2 zat wat hoger in het verblijf en bij hen in het hok zat het dapperste kuikentje ooit! Terwijl zijn kameraad werd opgepeuzeld door het gevaarlijkste en dodelijkste beest dat hij in zijn leven zou tegenkomen rende hij niet radeloos door het verblijf heen of ging stil in het hoekje zitten hopende dat hij niet gezien zou worden (wat heel eerlijk hoogstwaarschijnlijk wel mijn aanpak zou zijn) maar ging hij naar de etende cobra toe en pikte hem op zijn kop. Vanaf achter hem kwam de tweede cobra rustig aan dichterbij. Zaten we hier serieus met een hele groep toe te kijken hoe een hulpeloos kuikentje tijdens de laatste momenten van zijn leven nog dapper vocht tegen de moordenaar van zijn mogelijke broertje of zusje? Door een of andere ziekelijke fascinatie bleven we kijken hoe de slang zat te loeren, dichterbij kwam, even iets anders deed, weer ging loeren, dichterbij kwam en vervolgens zich naar de andere kant van het hok bewoog. Kuikentje twee heeft deze ronde gewonnen! Helaas toen ik onderweg terug nog even in het hok keek zag ik hoe ook dit dappere kuikentje verorbert werd. Heftig! Een paar hokken verder zat een wit konijntje opgesloten met een constrictor, toen we vertrokken leefde deze gelukkig nog. Behalve de slangen hadden ze hier ook 2 hele toffe en wijs-uitziende uilen, een gier, een soort valk, een vrouwelijke baviaan, verschillende soorten en groottes krokodillen en een heleboel gave schildpadden. Hierna zijn we naar het Maasai Cultural Museum geweest en teruggereden naar het centrum van Arusha om te eten.
Morgen is Jane onze kok er weer, Jane is toch wel een van onze favoriete personen in Tanzania. Elke dag eten we gezond, gevarieerd en ongelofelijk lekker. Morgen leren we ook de studenten van Moving Tanzania kennen en wordt mijn eerste les gegeven. Ik ben benieuwd!

Foto’s volgen ergens deze week nog op Facebook, maar buiten dat, tot volgende week!

PS. Dit is m’n nieuwe snake buddy, ik denk dat hij mij ook wel tof vond.